Izolacja akustyczna ścian wewnętrznych – pauza w kompozycji projektu

W Polsce, gdzie w praktyce nie funkcjonują żadne przepisy prawne dotyczące kontroli właściwości akustycznych przegród konstrukcyjnych na etapie projektu, kwestia komfortu użytkowników budynków w dużym stopniu zależy od stopnia świadomości architektów i inwestorów. Czy to w obiektach użyteczności publicznej, czy w budynkach mieszkalnych, kluczową rolę zawsze odgrywa izolacyjność akustyczna ścian wewnętrznych. O czym warto pamiętać, planując ten element?

Ściany wewnętrzne można by właściwie uznać za istny symbol potrzeby prywatności i komfortu osób znajdujących się wewnątrz budynków. Wszak konstrukcje tego typu w widoczny i słyszalny sposób oddzielają pomieszczenia mieszkalne od sąsiednich pokoi czy nawet innych lokali, a także od pomieszczeń technicznych i publicznych, gdzie pracować może uciążliwa maszyneria. Nic zatem dziwnego, że konstrukcje pionowe powinny skutecznie ograniczać poziom dźwięków powietrznych dochodzących zarówno z zewnątrz, jak i od naszych sąsiadów.

Standardy izolacyjności akustycznej określa w Polsce kilka dokumentów. Po pierwsze, ochrona przed hałasem stanowi jedno z sześciu podstawowych wymagań Ustawy o Prawie Budowlanym. Cel, stopień oraz zakres owej ochrony w dość ogólnym stopniu określa §323 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie Warunków Technicznych. W myśl zapisów „Budynek i urządzenia z nim związane powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby poziom hałasu, na który będą narażeni użytkownicy lub ludzie znajdujący się w ich sąsiedztwie, nie stanowił zagrożenia dla ich zdrowia, a także umożliwiał im pracę, odpoczynek i sen w zadowalających warunkach”.

Izolacja akustyczna z klasą

Bardziej szczegółowe wymagania znajdziemy w normie PN-B-02151-2:2018-01, która określa m.in. dopuszczalny poziom dźwięku przenikającego do pomieszczenia od wszystkich źródeł hałasu usytuowanych poza mieszkaniem, w skład którego wchodzi to pomieszczenie, a także od wyposażenia technicznego budynku oraz innych urządzeń w budynku i poza budynkiem. W przepisach możemy także odnaleźć minimalne wskaźniki izolacyjności akustycznej właściwej oraz maksymalne wskaźniki przybliżonego znormalizowanego poziomu uderzeniowego dla poszczególnych przegród wewnętrznych, w tym ścian działowych.

Porównując polskie prawo do innych członków Unii Europejskiej, okazuje się, że poziom wymagań jest u nas stosunkowo niski. Szczególnie, jeśli chodzi o budownictwo mieszkaniowe – W ostatnich latach wiele krajów wspólnoty wprowadziło klasyfikację akustyczną budynków mieszkalnych, niezależnie od wymagań minimalnych. Są to najczęściej 3-4 kategorie wymagań akustycznych dla przegród między mieszkaniami – wyjaśnia Adam Buszko, ekspert firmy Paroc Polska. – Na dzień dzisiejszy w Polsce nie ma przepisów prawnych nakazujących kontrolę właściwości akustycznych przegród konstrukcyjnych na etapie projektowania lub tuż po wykonaniu budynku. To sprawia, że część powstających obiektów mieszkalnych nie spełnia minimalnych wymagań akustycznych – dodaje.

Klasa dźwiękowa oznacza spodziewaną izolacyjność akustyczną (R'w) ściany między pomieszczeniami. Poniższa tabela przedstawia przykłady słyszalności różnych dźwięków przechodzących przez ścianę pokoju, w zależności od różnych wskaźników izolacyjności akustycznej R'W tej ściany.

Wełna kamienna – brzmi jak dobry wybór

Choć wymagania normowe nie uwzględniają widmowych wskaźników adaptacyjnych C dla określonych rodzajów dźwięku, podczas obliczeń zdecydowanie warto brać je pod uwagę. – Pomiary z uwzględnieniem owych wielkości są bardziej wiarygodne przy porównywaniu różnych konstrukcji, ponieważ różnice mogą wynosić nawet do kilkunastu decybeli – zarówno dla dźwięków powietrznych, jak i uderzeniowych – podkreśla Adam Buszko. – Docelowe wartości należy więc skorygować odpowiednio: Rw + C dla hałasów o wysokiej częstotliwości, takich jak działania bytowe użytkowników pomieszczeń, a także Rw + Ctr dla hałasów o niskiej częstotliwości, generowanych na przykład przez gwarną ulicę czy muzykę dyskotekową – dodaje ekspert Paroc.

Poniżej podano kilka przykładów efektywnych rozwiązań konstrukcyjnych z uwzględnieniem wysokich, średnich i niskich wymagań akustycznych, zgodnie z Europejską Aprobatą Techniczną ETA-07-0071. Materiałem, który szczególnie dobrze sprawdza się w charakterze izolacji akustycznej ścian działowych, jest wełna kamienna. Ze względu na włóknistą strukturę oraz doskonałe właściwości pochłaniania dźwięków, wełna zapewnia znakomitą izolację od zewnętrznych źródeł hałasu przenoszonych ścianami i dachem, jak również od wewnętrznych hałasów przenoszonych przez ściany działowe, stropy kondygnacyjne i sufity. Do wypełnienia ścian działowych w poniższych przykładach użyta została płyta z wełny kamiennej PAROC UNS 37.